مخلوق هجدهم : میشه این سیم زندگی رو قطع کنید؟!‌

نمیتوانم زندگی کنم
نمیتوانم بمیرم
درون خودم حبس شده ام

تاریکی اطرافم رو فرا گرفته، تنها چیزی که در این جهنم میبینم ترس ـه،
به شکل های مختلف.

مردمی رو میبینم که از ترس از دست دادن بعضی چیزها حاضراً زندگی هایی رو فدا کنن،
خودم رو میبینم که از ترس مشکلات جامعه، مرده بودنم رو پذیرفتم.

مردمی رو میبینم که از ترس برای بدست آوردن بی ارزش ها، با ارزش های بسیاری رو فدا میکنن،
خودم رو میبینم که از ترس شکست در جنگ های زندگی، مرده بودن خودم رو پذیرفتم.

مردمی رو میبینم که از ترس از دست دادن قیافه و شان پوچی که برای خودشون ساختن، رفیقشون رو میفروشن، پس میزنن، تحقیر میکنن.
خودم رو میبینم که دارم از خودم فرار میکنم و وقتی که میبینم این فرار پایانی نداره مرده بودنم رو می پذیرم.

همه ـی اینا جهنمی رو برای من ساخته،
جهنمی که به هیچ وجه نمیشه ازش فرار کرد، جهنم خودم،
جهنمی که فقط یه صدا توی کله آدم میاره، این زندگی رو از من جدا کنید.

I cannot live
I cannot die
Trapped in myself


Metallica - ...And Justice For All - One

پ.ن. یه چیزیه خیلی وقته میخوام بگم اونم اینکه بعضی از این تیکه شعر هایی که من میزارم معنای کلی شعر و مفهومش با متنی که من نوشتم کاملاً فرق داره مثل همین شعر، ولی اکثراً شعر ها مربوط هستن.