مخلوق پانزدهم : حس مخصوص من

یه حس بی نام دارم،

شاید بتونم برای خودم ثبتش کنم،

اسمش رو میزارم حس مخصوص من.

یه حسی یه که هر کسی نمیتونه باهاش زندگی کنه.

یه حسی یه که وقتی با تنهاییت قاطی میشه هیچ چیز نمیتونه جلوشو بگیره ، به جنون میرسی، دلت میخواد یه آدم تنهای روانی باشی، هیچی دور برت نباشه، یا حتی بهتر، اصلاً نباشی.

یه حسیه که وقتی داری توی خیابون از زیر داربست یه ساختمون در حال ساخت رد میشی میگه چی میشد الان مثل همیشه شانس تخمیم بگیره و یه میله از اون بالا در بره بخوره تو سرم و کلم بترکه.

یه حسیه که وقتی کنار خیابون وایستادی تا ماشین ها وایستن و تو بتونی از خیابون رد شی ، بهت میگه احمق، تا ماشین ها دارن با سرعت میرن بدو وسط شاید شانس تخمیت گرفت ُ یه ماشین بهت زد مردی.

یه حسیه که وقتی که چهار تا رفیق الکی، از اینایی که به کـیـــ.ــرشون هم حسابت نمیکنن، دورت جمع میشن میگه بلند شو داد بزن: 

گمشید برید، نزدیک این دیوانه نشید،این مُرده رو به حال خودش بزارید.

یه حسیه که بر خلاف بقیه حس ها که تو کنترل ـشون میکنی ، اونه که کنترلت میکنه،

خشم ـته، درد ـته، تنفر ـته.

یه حسیه که بعضی وقتها به خاطرش آرزو میکنی ای کاش اصلاً نبودم.

یه حسیه که وقتی میخوای کپت رو بزاری شروع میکنه تو کلت حرف زدن، نابودت میکنه، نمیزاره بخوابی، دلت میخواد فقط به خوابی بری که بیداری وجود نداره براش.

حس بی نامی که خفت میکنه.

اسمش رو کاملتر کنم،

حس مخصوص یه آدم مرده،

یه آدم مرده که جاش توی قبره.

Get the fuck out of here

I just wanna get the FUCK away from me
I rage, I glaze, I hurt, I hate
I hate it all, why why why me?

I cannot sleep with a head like this
I wanna cry, I wanna scream
I rage, I glaze, I hurt, I hate
I wanna hate it all away

Metallica - Saint Anger - The Unnamed Feeling